Piec chlebowy W Zębowie

Piec chlebowy częsć 1
Zębowo, niewielka wioska położona 60 km na zachód od Poznania, ma swoją unikalną historię, której istotnym elementem jest piec chlebowy. Warto przypomnieć, że do czasów drugiej wojny światowej, panował tutaj ród Zarembów. Po zakończeniu wojny i upadku hrabiostwa, Franciszek Nowak wykupił część grotów i posesji folwarku, gdzie dominowały stajnie.

Właśnie z tych budynków powstała część mieszkalna dla rodziny Nowaków, a jednym z najważniejszych elementów stał się piec chlebowy, wybudowany przez Franciszka.

Historia pieca chlebowego we wiosce Zębowo część 1

Damian Nowak i stary piec chlebowy

Ten piec, o wymiarach 1 m długości, 80 cm szerokości i 30 cm wysokości, zbudowany został z cegły. Służył on do wypieku chleba i ciast, a tradycję pieczenia kontynuowały żona Franciszka, a później ich córka, Klara.

Piec, mimo swojego wieku i intensywnej eksploatacji, przetrwał do naszych czasów, choć wymagał remontu aż dwa razy. Pierwszy raz odnowiono go w latach 70., gdy zdun, przy pomocy Bronisława, syna Klary, przeprowadził niezbędne prace. Bronisław wspomina do dziś podróż do miasta Lwówek , gdzie zdobył niezbędną glinę do renowacji pieca.

Damian Nowak Czyszczony Piec chlebowy

W roku 2004, piec przeszedł kolejny remont, przeprowadzony przez Bronisława i jego syna Damiana. Tym razem piec został rozebrany na części i ponownie złożony, lecz już z nowego materiału – cegły szamotowej. Najbardziej fascynujące było odkrycie potłuczonego szkła na dnie pieca, pod sklepieniem. Nikt nie wiedział, po co ono tam się znajdowało, a okazało się, że miało za zadanie utrzymanie dłużej temperatury w piecu.

Damian Nowak wkrada ciasto do pieca chlebowego

Historia pieca chlebowego we wiosce Zębowo to ciekawy przykład, jak lokalne tradycje i praktyki przetrwały przez dziesięciolecia. Piec ten, będący świadkiem zmieniających się pokoleń, przeszedł przez różne etapy – od budowy, przez remonty, po adaptację do nowych materiałów i technik. Dzięki temu piec chlebowy stał się istotnym elementem dziedzictwa kulturowego wsi Zębowo, symbolizując kontynuację tradycji i ciągłość historycznej pamięci.

Damian Nowak sprawdza chleb w piecu opalanym drewnem

Podążając za mądrością zawartą w przysłowiu „Cudze chwalicie, swego nie znacie”, zapraszam do odkrycia historii, która skrywa się w sercu małej wsi Zębowo.

Ale to nie koniec historii. Dowiedz się, jak w Zębowie powstały kolejne piece – rzeczywiście aż cztery – które obecnie znajdują się koło Piekarni Wiejskiej w Zębowie . Zanurz się w tę fascynującą opowieść, która łączy przeszłość z teraźniejszością, tradycję z nowoczesnością.

Zachęcam do uzupełnienia swojej wiedzy o tym niezwykłym miejscu i udostępnienia tej historii innym. Doceniajmy swoje, bo jak mówi przysłowie – „Zapytaj się, czy chacie dalszej, lepiej niż u siebie”. Niech historia pieców chlebowych z Zębowa stanie się inspiracją dla nas wszystkich.